Եթե պատերազմը չլիներ, դու իմ հարսը կլինեիր՝ իմ քաղցր, անուշ, սիրելի հարսը։ Ես քեզ մայր կլինեի, աղջկաս նման կսիրեի, ո՜նց կսիրեի, գլխիս վրա դրած ման կտայի... Դու իմ տունը կլցնեիր աղջկական քնքշությամբ, սիրով, քաղցր խոսքերով, որ թաքուն՝ իմ աչքից հեռու, հնչում են ձեր ննջարանի փակ դռան հետևում, իսկ հետո չարաճճի փայլով ծիկրակում քո խոնարհված, ամաչկոտ կոպերի տակից, դու իմ տունը կլցնեիր դեռ երեկվա արգելված պտուղը գիշերները որպես կյանքի օրենք ճաշակող ու քո «մեղքը» բոլորի աչքերում կարդացող աղջկա ամոթխածությամբ, որ դժվարությամբ տեղի տալով՝ պիտի կորեր կամաց-կամաց կլորիկացող քո փորիկի մեջ։ Եթե պատերազմը չլիներ...

Ո՛չ միայն ապրիր, այլ նաև աճիր շնորհի, զորության և գեղեցկության մեջ. իսկական գեղեցկության, սրբության գեղեցկության մեջ:

...և Քո մերձավոր զորավոր Ձեռքին, Տէր, չկա՛ մի բան, որ անհնարի՛ն լինի երբևէ, այլ՝ Լո՛ւյս է միայն, և Զորությո՛ւն է բովանդակապես:

Երեկ գրել էի, որ «բուհական կրթական ծրագրերում տրամաբանության, փաստարկման և ճարտասանության բաղադրիչի ներդրման և զարգացման» համար, ԵՊՀ այսրոպեական ռեկտոր Հ.Հ-ն շուրջ 60 000 ԱՄՆ դոլար «ԵՊՀ ՆԵՐՔԻՆ ԳԻՏԱԿՐԹԱԿԱՆ ԴՐԱՄԱՇՆՈՐՀ» է ստացել:

Հանրությանը քիչ թե շատ հայտնի որոշ ցինիկ և պիղծ «գոյանքներ», վերջին շրջանում Քրիստոնեական հավատքի, Հայ Առաքելական Եկեղեցու և Վեհափառ Հայրապետի հասցեին անպարկեշտ, վիրավորական արտահայտություններ են հնչեցնում:

Վերջերս զրուցում էի Տավուշի մարզում բնակվող ընկերոջս հետ, ով տևական ժամանակ անձնապես ճանաչել ու շփվել է Բագրատ սրբազանի հետ, այլ կերպ ասած, լավ գիտի նրան:

Ես էլ ունեմ լուսանկար Փաշինյանի հետ, հեղափոխության ժամանակ դժբախտություն եմ ունեցել նույնիսկ իրեն ողջունելու, ինչի համար ցավում եմ, մեղա եմ գալիս, ներողություն եմ խնդրում և ասում եմ, որ սխալվել եմ:

Ամեն օր Վիսբադենի Բիսմարկռինգից քաղաքի կենտրոնում գտնվող իր արվեստանոցն է քայլերն ուղղում եզրավոր գլխարկը գլխին, թխահեր, պարթեւահասակ, վեհատես, անհաղորդ թվացող մարդը, ում Վիսբադենում շատերն են ճանաչում: Ով գիտի, թե այդ ճանապարհին հետագայում որքան բաներ են ազդելու ճանաչված գեղանկարիչ, խեցեգործ ՎԱՆ ՍՈՂՈՄՈՆՅԱՆԻ ներաշխարհի վրա, որոնք վաղը սերմերի նման ցանելու է կտավին՝ դարձնի գեղանկար կամ քանդակ... Ստորեւ՝ հարցազրույց նրա հետ։

Հեծանիվը դեռ սկիզբն էր։ Շուտով զոմբլոներին սքանչացնելու համար կսկսի երթևեկել խողովակաշարային տրանսպորտով։

Բագրատ Սրբազան, կարծում եմ`դուք զգում եք, հասկանում եք, որ գլոբալ կոնսոլիդացիայի անվան տակ, ձեր կողքին են հայտնվել մարդիկ, որոնք սրբազան պայքարի հետ ընդհանուր ոչինչ չունեն։ Նրանց ակնկալիքը ոչ թե իշխանափոխությունն է, հայրենիքի համար մղվող պայքարը, Հայաստանը փրկելը, այլ, ցանկացած կոնֆիգուրացիայի դեպքում, իրենց փողերը փրկելն է, ցանկացած իշխանության մեջ տեղավորվելն է։